SCENARIUSZ 30

Elżbieta Jabłońska

JAK ZAPISAĆ TRASĘ
– CZYLI JAK ORIENTOWAĆ SIĘ NA PLANIE LUB MAKIECIE


Cele ogólne w szkole podstawowej:

  • umiejętność posługiwania się nowoczesnymi technologiami informacyjno — komunikacyjnymi, w tym także dla wyszukiwania i korzystania z informacji;
  • umiejętność pracy zespołowej;
  • przygotowanie uczniów do życia w społeczeństwie informacyjnym;
  • stwarzanie uczniom warunków do nabywania umiejętności wyszukiwania, porządkowania i wykorzystywania informacji z różnych źródeł, z zastosowaniem technologii informacyjno– komunikacyjnych.

Cele ogólne na II etapie kształcenia:

  • Sprawność rachunkowa.
    Uczeń wykonuje proste działania pamięciowe na liczbach naturalnych, całkowitych i ułamkach, zna i stosuje algorytmy działań pisemnych oraz potrafi wykorzystać te umiejętności w sytuacjach praktycznych.
  • Wykorzystanie i tworzenie informacji.
    Uczeń interpretuje i przetwarza informacje tekstowe, liczbowe, graficzne, rozumie i interpretuje odpowiednie pojęcia matematyczne, zna podstawową terminologię, formułuje odpowiedzi i prawidłowo zapisuje wyniki.

Wymagania szczegółowe:

 

  • Obliczenia praktyczne. Uczeń:
    • zamienia i prawidłowo stosuje jednostki długości: metr, centymetr, decymetr, milimetr, kilometr;
    • oblicza rzeczywistą długość odcinka, gdy dana jest jego długość w skali, oraz długość odcinka w skali, gdy dana jest jego rzeczywista długość;
  • Działania na liczbach naturalnych. Uczeń:
    • ƒƒ szacuje wyniki działań;
    • ƒƒ orientuje plan, mapę w terenie, posługuje się legendą;
    • ƒƒ identyfikuje na planie i mapie topograficznej miejsce obserwacji i obiekty w najbliższym otoczeniu, określa wzajemne położenie obiektów na planie, mapie topograficznej i w terenie;
    • ƒƒ posługuje się podziałką liniową do określania odległości, porównuje odległość na mapie z odległością rzeczywistą w terenie.

Pomoce:

 

Przebieg sytuacji dydaktycznej:


  1. Uczniowie pracują w grupach. Każda grupa wykorzystuje swoją makietę albo otrzymujecpowiększony fragment planu okolicy szkoły lub znanej im miejscowości. Ustalają, w jakiej skali sporządzony jest plan. Wybierają znaczki potrzebne do oznaczania obiektów na makiecie lub na planie. Sporządzają takie, których nie ma w zestawie, np. bank, kościół, przychodnia lekarska, apteka itp. Umawiają się, co oznaczają zgromadzone lub przygotowane przez nich znaczki.
    Zapoznają się ze znakami drogowymi informacyjnymi, które mogą stać przy drodze: przejście dla pieszych, kładka, przejście podziemne, stacja benzynowa, szpital, restauracja.

  2. Grupy oznaczają wybranymi lub sporządzonymi znaczkami obiekty na makiecie lub na planie.
    Mogą naklejać naklejki, lub z patyczków i plasteliny budować znaki pionowe i nimi oznaczać obiekty.

  3. Pracując w parach, uczniowie układają sobie nawzajem zagadki. Jeden uczeń układa ciąg znaków niezwiązany z planem, a drugi słowami opisuje trasę.

    Na przykład: taki ciąg znaków


    może być odczytany: Ruszam spod poczty, przechodzę koło metra, skręcam w prawo, przechodzę koło sklepu, przechodzę kładką na drugą stronę ulicy, idę prosto i dochodzę do szpitala.

  4. Następnie między znaczkami pojawiają się oznaczenia mówiące o odległości poszczególnych obiektów:

    Na przykład:


    200 m   100 m  50 m


    Co może oznaczać: Ruszam spod poczty, idę 200 m, dochodzę do sklepu, za sklepem skręcam w prawo, idę 100 m, przechodzę przez kładkę, po 50 m dochodzę do szkoły.

  5. Uczniowie nadal pracują w parach — jeden z nich układa ciąg znaków opisujących trasę na planie lub makiecie, szacując dystanse na podstawie odległości na planie i na skali planu, a drugi próbuje odczytać ciąg znaków, odnaleźć i wskazać na planie opisaną trasę.

  6. Pary uczniów układają zagadki Czego brakuje? — jedna para uczniów układa ciąg znaków z jedną lub dwiema lukami, druga para uzupełnia te luki posługując się planem lub makietą oraz opisuje słowami trasę. Luki mogą dotyczyć zarówno obiektów, jak i odległości między nimi.

  7. Pary uczniów układają zagadki Gdzie jest błąd? — jedna para poprawia jeden błąd, który świadomie zrobiła druga para, opisując trasę za pomocą znaczków i podając szacunkowe odległości.